نقد و بررسی تخصصی بی ام و 518 دنده ای 1988-1989

زمانی که کنار هم قرار گرفتن مهندسی آلمانی و طراحی ایتالیایی یک آرمان به نظر می رسید، مدیران بی ام و تصمیم گرفتند بوم نقاشی محصول جدید خود را به کمپانی مشهور برتونه بسپارند. به خاطر اهمیت این پروژه راسا مسئولیت طراحی نخستین سری پنج را برعهده گرفت. از آن جایی که گاندینی به ایجاد خلاقیت و تزریق روح به آثار هنری خود مشهور است، در طرح های خود از عناصر مشترک کمتری استفاده می کند. اما باز هم می توان نقاط اشتراکی در لامبورگینی کونتاچ، لانچیا استراتوس و مدل مفهومی آلفارومئو 33 کابریو به چشم دید. در میان طراحی های سبک او لامبورگینی میورا یکی از زیباترین لامبو های کلاسیک است. طرح های اولیه سری پنج نیز باید تلفیقی از دماغه مدل 3.0 CS و کاراکتری ایتالیایی باشد. خط برجسته شانه ای در سرتاسر نمای جانبی کشیده شده است که از میراث مهم E12 برای نوادگان خود به شمار می رود و این سدان ساده ی سایز متوسط را هیجان انگیز نشان می دهد. علاوه بر این درب موتور بسیار بزرگ که بخشی از گلگیرهای جلو را نیز در بر می گیرد و مانند تمامی ب ام و های قدیمی خلاف جهت معمول گشوده می شود، از دیگر ویژگی های بارز طراحی گاندینی برای این خودروست و این بار برای نشان دادن علاقه خود به سبک های قدیمی، چنین طراحی را انتخاب کرده بود.

یکی از مهمترین نکات طراحی سری پنج اولیه، شمای ذوزنقه ای چراغ های عقب آن است که خیلی مورد استقبال قرار نگرفت و در اولین فیس لیفت (برای مدل های 1977 به بعد) چراغ های مستطیلی ساده عامه پسندتری جایگزین آن ها شدند. همچنین طرح اولیه درب موتور که در سری قبل از فیس لیفت برای مدل های چهار و شش سیلندر متفاوت در نظر گرفته شده بود، با طرحی یکپارچه جایگزین شد تا چهره ی این سدان اسپرت جذاب تر جلوه کند. اما با طرح اولیه گاندینی فرق داشت. البته در نظر داشته باشید که تغییرات اعمال شده روی مدل های فیس لیفت فقط به همین دو مورد ختم نمی شدند، بلکه جزییات بیشتری در طراحی داخلی یا ساده سازی خمکاری سپر جلو نیز وجود داشت که امکان ذکر تمامی آن ها در این بخش امکان پذیر نمی باشد.

در ایران مدل های قبل از فیس لیفت را با نام 520 و نمونه های بعد از فیس لیفت را نیز با نام 518 می شناسند، این مسئله به محدودیت های عرضه مدل های قدرتمندتر 525 ، 528 و 530 در ایران باز می گردد. منظور وجود قوانین سخت گیرانه گمرکی و عوارض بالای پرداختی برای مدل های مجهز به پیشرانه های پرحجم است. صرف نظر از مدل، E12 در انواع چهار و شش سیلندر قابل انتخاب بود و طیف وسیعی از نمونه های 1.8 لیتری تا شش سیلندر 3.5 لیتری را در بر می گرفت. 518 ضعیف ترین مدل آن است که به یک پیشرانه چهار سیلندر 1.8 لیتری با حداکثر قدرت 98 اسب بخار مجهز است و به عنوان پایه ترین مدل با گیربکس چهار سرعته دستی و ترمزهای کاسه ای (برای محور عقب) به بازار عرضه می شد و می توان گفت بیش از 80 درصد مدل های موجود در کشور بود.

می توانید خودروهای زیر را نیز بررسی کنید:

بی ام و 520آی اتوماتیک 2003-2010

بی ام و 523آی اتوماتیک 2003-2010

بی ام و 525آی اتوماتیک 2003-2010