در کشورهای صنعتی و یا کشورهایی که از نعمت نفت خام محروم هستند، از روغن سوخته به عنوان یک منبع تجدید پذیر و مقرون به صرفه و همچنین برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست، طی یک نظام خاص به شرکت تولید کننده روغن، بازگشته و دوباره تصفیه می شوند. در این فرآیند مواد افزودنی، آلاینده های داخلی و خارجی و مواد رنگی موجود در روغن طی روش های اصولی از روغن جدا شده و روغنی که حاصل می آید بسیار شبیه به روغن پایه تصفیه اول است.

اما در کشور ما تعدادی از شرکت ها (توجه تعدادی نه همه آن ها) به دلیل پرهزینه بودن روش های اصولی تصفیه روغن از یک سو و نبود نظام های مشخص جمع آوری و بازیافت روغن های کار کرده ار سوی دیگر، به تصفیه غیر اصولی این روغن ها پرداخته اند که محصولات این قبیل کارگاه ها نیز عنوان روغن تصفیه دوم و یا Secound Hand Oil شناخته شده و این قبیل کارگاه ها نقش مهمی در بدبینی از کل روغن های تصفیه دوم را به عهده دارند.

طبق آمار بانک اطلاعات صنعت در کشور خودمان حدودا تعداد چند هزار شرکت ثبت شده کوچک و بزرگ هم اکنون مشغول تصفیه روغن سوخته و تبدیل آن به فرآورده های دیگری از قبیل روغن موتور تصفیه دوم – واسکازین – گریس – روغن های هیدرولیک تصفیه دوم – قیر – روغن های تصفیه دوم و .... هستند. که اگر با دید مثبت به موضوع نگاه کنید باعث افتخار است و هم به نوبه خود اگر تصفیه روغن طبق روش های مدرن و استاندارد صورت بگیرد ه تنها از به هدر رفتن سرمایه ملی جلوگیری به عمل آمده، بلکه به محیط زیست و طبیعی که خداوند به صورت امانت در اختیار بشر قرار داده و پاکی آن می بایست برای بقای همه موجودات زنده حفظ شود، آسیب کمتری وارد می شود.

هر ساله در سراسر جهان ده ها میلیون بشکه روغن موتور مصرف می شود. تنها در آمریکا رانندگان هر ساله حدود 3.1 میلیارد کالن روغن موتور مصرف کرده اند. حتی فراتر از آن، آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA) برآورده است که هر ساله 200 میلیون گالن (082.757 لیتر) نیز به صورت کاملا غیر قانونی وارد چرخه طبیعت می شود.

استفاده از روغن موتور به عنوان یک منبع تجدید پذیر، یعنی بتوان مجددا آن را تصفیه کرد. این فرایند منجر به احیای کیفیت منجر به احیای کیفیت آن در حد یک محصول تازه و با کیفیت خواهد شد. مفسرین می گویند اروپا این را مدیون قوانینی است که در سال 1375 وضع شده است و مجددا در سال 2008 این قوانین مورد بازنگری قرار گرفتند. بازاری که اخیرا برای روغن موتورهای بازیافتی تحت عنوان روغن موتورهای سبز ایجاد شده، به کندی در حال تغییر است. بدین منظور در اروپا کمیته ای تحت عنوان «آلودگی ای که شما دفع می کنید، در نهایت وارد آب آشامیدنی می شود» تشکیل شده است. اما منظور از بازیافت در واقع چیز دیگری است. در سال 2005 دپارتمان انرژی آمریکا (DOE ) در پی تحقیقی اعلام کرد که حدود 80 درصد از روغن موتورهای جمع آوری شده در جایگاه های ویژه به عنوان سوخت صنعتی در آسیاب ها، دیگ های بخار، کوره های آجرپزی، شوفاژ خانه ها و صنایع آسفالتی مورد استفاده مجدد قرار گرفته اند.

البته تصفیه روغن موتور، این فرایند یک شمشیر دو لبه است چرا که به روغن موتور مصرفی اتومبیل یک فرصت دوباره برای حیات می دهد اما در حین حال حجم قابل توجهی از آلاینده ها نظیر فلزات سنگین را نیز به محیط وارد خواهد ساخت. طبق تحقیقاتی که قبلا در مجله جامعه شیمی به چاپ رسید، سرب و زینک از نمونه فلزات سنگینی هستند که بدین واسطه در محیط انتشار خواهند یافت. یکی از تولید کنندگان خارجی، روغن های دوباره تصفیه شده می گوید: استفاده مجدد از روغن های موتور به روش غیر اصولی مولد آلودگی و پسماندهای ضروری است، در حالی که روغن موتور کهنه می تواند بازیافت شود و مجددا به عنوان روغن موتور مورد استفاده قرارگیرد. این تولید کننده می افزاید: هیچ دلیلی برای رفع میلیون ها گالن روغن موتور در سال در محیط وجود ندارد. داده های شرکت سیفتی کلین نشان می دهد که در اروپای غربی در حدود نیمی از روغن های کهنه و مصرف شده، بازیافت می شوند و تنها محدود 40 درصد به عنوان سوخت صنعتی سوزانده می شود.

معمولا مردم توانایی بالقوه روغن ها در کاهش مصرف یک یا دو درصد سوخت را در نظر می گیرند و این باعث می شود که به استفاده از بهترین روغن موتورها گرایش داشته باشند. اما لزوما روغن موتورهای خالص نیستند که این مزیت را دارند. روغن موتورهای ترکیبی نیز به دلیل طول عمر زیاد پتانسیل جلوگیری از هدر رفت بنزین را دارند، شاید حتی از این نظر کاملا شبیه روغن موتورهای خالص اولیه هم باشند. حتی کمپانی هایی نظیر شل نیز به دنبال تحقیق درباره منافع ناشی از کارایی روغن های موتور سوخته هستند. این کمپانی یکی از بزرگترین تولید کنندگان روغن موتور و گریس در سطح جهان است، درصد کاهش تولید روغن موتورهای سنتی و معمول است. این کمپانی با همکاری گوردون موری یک طراح مشهور اتومبیل های فرمول یک، نوعی روغن موتور با ویسکوزیته فوق العاده پایین را تولید کرده است. این روغن در آزمایش های انجام شده در محیط شهری5/6 درصد کاهش مصرف سوخت را نشان داده است.

چنین پژوهش هایی در زمینه کارایی بهتر سوخت در زمانی که روغن موتورهای منجر به بروز بیشترین اثرات منفی زیست محیطی می شوند، احتمالا نتایج مثبتی را به دنبال خواهند داشت؛ خصوصا با در نظر داشتن اینکه روغن های موتوری مناسب تا اندازه ای بر کاهش مصرف بنزین هم نقش دارند. داده های موسسه اطلاعات انرژی آمریکا نشان می دهد که در سال 2010 آمریکا روزانه حدودا 2.19 میلیون بشکه بنزین را مصرف کرده است، در حالی که تنها 130 هزار بشکه روغن موتور (کمتر از یک درصد) مصرف شده است. اما مسلما پالایش مجدد و بازیافت روغن موتور در طول زمان صرفه جویی بیشتری را در پی خواهد داشت. برای بسیاری یک سیستم حلقه بسته که همان روغن را بارها و بارها به کار می گیرد، از گیرایی و جاذبه بالایی برخوردار است. آقای فریک از انستیتو نفت آمریکا می گوید: اگر شما نگران محیط زیست هستید سعی کنید که از روغن موتوهای بازیافتی استفاده کنید. این روغن ها مادامی که تضمین شده اند و برای وسایل نقلیه مناسب هستند.

همیشه استفاده مجدد یک کار مثبت است که مانع از هدررفت منابع با ارزش می شود.

به هر حال در تمام کشورها، شرکت های تولید کننده محصولات نفتی، به روغن سوخته به عنوان یک منبع مواد اولیه نگاه کرده و به دنبال بهترین راه جهت استفاده دوباره از روغن سوخته و تصفیه آن و تولید محصولات جدیدی از آن هستند و در کشور ما نیز از این تکنولوژی استفاده می شود و در راه تکامل است و هم اکنون از روغن های سوخته، روغن تصفیه دوم (تصفیه شده) استخراج و از آن روغن موتور – واسکازین – گریس – روغن هیدرولیک و ... به دست می آید و این محصولات نیز به نوبه خود طبق درخواست مصرف کننده کاربرد دارند، به طور مثال تعداد زیادی خودروهای قدیمی سبک و سنگین هستند که روغن موتور مورد استفاده آن ها تصفیه ای بوده (به علت مقرون به صرفه بودن) و یا تعدادی کثیری از صنایع، روغن موتور یا روغن هیدرولیک را صرفا جهت از بین بردن اصطکاک و یا ریختن بر روی بعضی از تیغه دستگاه های تراش و اره و واسکازین را در چرخ دنده های باز و در فضای گرد و غبار استفاده می نمایند حالا چه فرقی دارد، روغن پایه نفتی باشد یا تصفیه ای و همچنین در خودروهایی که موتور آن ها تعمیر می شود و بعد از تعمیر، روغن موتوری که در آن خودرو ریخته می شود بعد از مدت کوتاهی (یک یا دو روز) تعویض می گردد و آن خودرو در سرعت های آرام حرکت کرده و در این مدت کوتاه از روغن جهت جمع آوری براده آهن و پلیسه های ناشی از تراش کاری قسمت های داخلی موتور خودرو وارد شده استفاده می شود، چه ایرادی دارد برای این مدت کوتاه از روغن تصفیه دوم، البته با درجه کیفیت خوب استفاده شود. موضوع دیگر اینکه، از بین فرآورده های زیادی دیگری که نه تنها هیچ مشکلی ندارند بلکه به نوبه خود از محاسن بیشماری نیز برخوردار هستند.

گریس های معمولی و ... که یکی از این فراورده ها روغن موتور است و حالا به خاطر اینکه روغن موتور بدست آمده از روغن تصفیه دوم خوب نیست (آن هم بخاطر بکار بردن روش غیر استاندارد تصفیه روغن توسط تعدادی معدودی از شرکت ها)، ما هم بیائیم کل روغن سوخته ها را در محیط طبیعت بریزیم و آیا از نظر شما خواننده محترم این کار علاقلانه است؟ به نظر بنده بهتر  است که با یک دلی، دست به دست هم دهیم و روش های تصفیه فعلی را بهینه نموده و ما هم از روغن سوخته به عنوان انرژی، نگاه کنیم.

جهت اطلاع از روغن های موتور و فیلترهای روغن موجود در فروشگاه کارن کار به لینک های زیر مراجعه نمایید:

روغن های موتور موجود در فروشگاه کارن کار

فیلترهای روغن موجود در فروشگاه کارن کار