روغن اصلی (تصفیه اول) به روغنی گفته می شود که از پالایش یکی از فرآورده های نفت خام به نام لوبکات در پالایشگاه های تولد کننده روانکار با اضافه کردن بعضی ترکیبات شیمیایی یعنی ادتیوها با هدف ایجاد و یا بهبود بخشیدن خواص روغن تولید می گردد. ولی در برخی از روغن های تصفیه مجدد، میزان کیفیت روغن تصفیه دوم را به وسیله بعضی از مواد تا حدودی افزایش داده، بدون این که مواد مضر موجود در این روغن ها مثل انواع فلزات که خطر زیادی دارند، جدا شود.
روغن تولید شده در پالایشگاه های تولید کننده روانکار به خاطر به کار بردن مواد اولیه (روغن پایه و ادتیوها) مرغوب به نظر می رسند و وظایف روانکاری را به خوبی انجام می دهند. در حالی که روغن های تصفیه دوم، انتظارات لازمی که از یک روغن می رود، برآورده نمی کنند. علاوه بر این روغن های تولید شده در پالایشگاه ها رنگ روشنی دارند در صورتی که به خاطر وجود مواد آلاینده در روغن های تصفیه دوم رنگ آن ها تیره و مات است. توجه داشته باشید که مواد اضافه شده به روغن پایه جمعا ترکیب تیره رنگی را ایجاد می کنند و از ترکیب شدن آن ها با روغن پایه، رنگ روغن شفاف تر می گردد. به طور کلی روغن موتوری که درجه یک و عالی باشد، کمی مایل به تیره است. اما رنگ روغن های تصفیه دوم خیلی تیره و مات است.
از نظر فنی بررسی و مقایسه روغن های دست اول و روغن های تصفیه مجدد، با انجام آزمایش در آزمایشگاه های دارای تجهیزات لازمه امکان پذیر است و فقط با چک کردن بعضی از ویژگی های ظاهری مثل بوی روغن، شفاف یا مات بودن روغن اصلی و روغن تصفیه دوم را می توان به خوبی در بررسی های اولیه تشخیص داد و تفاوت را به دست آورد.
معایب روغن های تصفیه دوم (تصفیه ای)
تصفیه و تبدیل روغن سوخته به روغن تصفیه دوم به چند روش مختلف امکان پذیر است:
- روش اسیدی (اسد سولفوریک)
- غیر اسیدی (قلیایی- خاک بنتونیت یا رنگ بر)
- سانتریفیوژ
- هیدروژناسیون
- و ... .
اکثر عیب های مشاهده شده در بین این روغن ها به نحوه تصفیه روغن برمی گردد و بیشترین عیب به روغن های تصفیه دومی (تصویه ای) مربوط می شود که از طریق روش های اسیدی و غیر اسیدی به دست می آیند:
- روغن های کار کرده وارد شده به تصفیه خانه بدون هر گونه تقسیم بندی سطح کیفی ویژه و این که گاهی خواص متضادی با هم داشته با هم مخلوط می شوند.
- برای از بین بردن ترکیبات فلزی و براده ها از روغن آن ها را در مجاورت اسید غلیظ معدنی قرار می دهند که باعث اسیدی شدن شدید روغن حاصل می شود. این موضوع جالب است که برای خنثی سازی روغن از اسید باقیمانده معمولا روش خاصی استفاده نشده و یا بسیار ناکارآمد و ناقص اجرا می شود.
- برای از بین بردن آب از روغن حاصل آن را شدیدا گرم می کنند که باعث اکسیداسیون شدید روغن می شود و ترکیبات صمغی موجود در آن را بالا می برد.
- هیچ روشی برای جدا کردن مواد افزودنی متناقض موجود در روغن وجود ندارد یا به کار گرفته نمی شود.
- در آخر جهت بهبود ظاهر روغن به دست آمده آن را از خاک رنگبر عبور می دهند تا روغن شفاف و عسلی رنگی به دست آید.
- بعضی از کارگاه ها روغن های تولید شده حاصل از این روش را که به اسم روغن تصفیه دوم معروفند بدون افزودن هر گونه مواد افزودنی جدید تحت عنوان روغن های SA و SB بسته بندی کرده و می فروشند.
- جالب است بدانید که به طور معمول با استفاده از روش های بالا روغن به دست آمده گرانروی بالایی دارد و تحت عنوان SAE 40 و SAE 50 به فروش می رسند و یا با گازوئیل آن را رقیق می کنند. بسیاری از مراجعه کنندگان به تعویض روغنی ها از این روغن ها به دلیل گرانروی بالا و کم کردن سطح روغن در طول کارکرد، به خاطر قیمت کمتر و نداشتن شناخت، استقبال می کنند.
- نکته آخر این که استفاده از این روغن ها به دلیل اسیدی بودن ماهیت خود روغن، گرانروی بالا، عدم ثبات در کیفیت روغن در گذر زمان و عدم وجود مواد افزودنی مناسب به مرور زمان آسیب های جدی به موتور خودرو وارد می کنند.
روغن موتور تقلبی یا مشکوک
بهترین واکنش مصرف کننده یا خریدار موقع برخورد با محصول تقلبی یا مشکوک چیست؟
- با بالا بردن اطلاعات، کسب آگاهی بیشتر و در نتیجه شناخت در حد معمول محصولات.
- عدم خرید محصولات از مکان هایی که به رسمیت شناخته نمی شوند. عدم خرید محصولاتی که علامت استاندارد ندارند یا بی نام و نشان هستند. عدم خرید روغن هایی که به صورت فله به فروش می رسند.
- هنگام تعویض مصرف کننده دقت داشته باشد تا محصول اصلی و توافق شده داخل موتور گیربکس ریخته شود.
- در صورتی که بعد از خرید متوجه اصل نبودن روغن شدید یا به آن مشکوک شوید. در اسرع وقت به محل فروش آن مراجعه نمایید و یا به اتحادیه مربوطه و سازمان پیگیری آن اطلاع دهید.
- محصول تقلبی را داخل شبکه فاضلاب و یا روی زمین نریزید.
جهت اطلاع از روغن های موتور و فیلترهای روغن موجود در فروشگاه کارن کار به لینک های زیر مراجعه نمایید: