کلمه دیزل برگرفته از یک مخترع آلمانی به نام دکتر رودلف دیزل می باشد که نوع بخصوصی از موتورهای احتراق داخلی را در سال 1892 به ثبت رساند. به همین دلیل به احترام این مخترع نام آن موتورهای دیزلی گذاشته شد. این موتورها از نظر نحوه سوخت رسانی و اشتعال سوخت با موتورهای بنزینی فرق دارند.
موتورهای سوپر شارژ و توربو شارژ
سوخت موتورهای دیزلی گازائیل است و بر خلاف موتورهای بنزینی سیستم شمع جهت ایجاد اشتعال و احتراق سوخت داخل سیلندر ندارند. در یک موتور بنزینی، مخلوط هوا و بنزین به صورت همزمان با هم داخل سیلندر ریخته می شوند و با جرقه الکتریکی مشتعل می شوند، اما در موتورهای دیزلی ابتدا هوا وارد سیلندر می شود، سپس با بالا آمدن پیستون، هوای داخل سیلندر به طور کامل فشرده می شود. به گونه ای که دمای آن به 700 درجه سانتی گراد می رسد. به همین خاطر حجم و ظرفیت موتورهای دیزلی از موتورهای بنزینی بیشتر بوده و در ساخت آن ها از آلیاژهای محکم تری استفاده می شود. در ادامه گازوئیل داخل سیلندر ریخته شده و به خاطر دمای بسیار بالا، بلافاصله محترق می گردد. طبق فرمول شیمیایی باید نسبت مشخصی از گازوئیل و هوا با هم مخلوط شوند تا به صورت کامل عمل احتراق انجام شده و انرژی لازم جهت حرکت پیستون داخل سیلندر تامین گردد. هر چقدر هوای بیشتری وارد سیلندر شود، فرایند احتراق کامل تر و بهتر انجام می شود.
در شرایط عادی، میزان هوای ورودی به مکش پیستون دارد و فشار جو تنها نیروی رانش هوا به داخل موتور می باشد. جهت افزایش این مقدار داخل سیلندر یک کمپرسور نصب می شود. این سیلندر هوای بیشتری را وارد سیلندر می کند و راندمان و بازدهی موتور را افزایش می دهد. اصطلاحا به این سیستم سوپر شارژ می گویند. البته چون این کمپرسور توان مورد نیاز خود را از موتور دریافت می کند، در نتیجه دور موتور کاهش می یابد. در وسایل نقلیه سنگین جدید این سیستم تغییر داده شده تا دور موتور هم افت پیدا نکند و به آن توربو شارژ می گویند. تفاوت سیستم توربو شارژ این است که توان مورد نیاز خود را از گازهای خروجی موتور تامین می کند. گازهای خارج شده از موتور به خاطر سرعت بالا انرژی زیادی دارند. در نتیجه موقع حرکت به سمت اگزوز می توانند یک توربین یا پروانه را بچرخانند. در نهایت این توربین، کمپرسور ورودی سیلندر را می چرخاند. لذا تقریبا سیستم های توربو شارژ کارایی بیشتری از سوپر شارژ دارند.
تخلیه بخارات مضر از کارتر، تخلیه گازها از سیلندر و گردش هوا در اطراف سیلندر از دیگر مزایای سیستم توربو شارژ می باشند که نقش مهمی در خنک کردن بدنه موتور دارند. امروزه خودروسازان اروپایی به علت قیمت پایین تر گازوئیل، راندمان حرارتی بالاتر موتورهای دیزلی نسبت به بنزینی و آلایندگی کمتر به ساخت خودروهای سواری دیزلی روی آورده اند. سیستم برگشت گاز اگزوز به موتور (EGR) از دیگر سیستم های ساخته شده در خودروهای دیزلی جدید می باشند. در این سیستم، بخشی از گاز خروجی موتور به جای این که به سمت اگزوز برود و خارج شود، مجددا به ورودی موتور برگشته، با هوا مخلوط و وارد موتور می شود. بنابراین با افزایش مکش هوا، علاوه بر تاثیر روی راندمان کمپرسور از سوختی که دست نخورده مانده و یا به صورت ناقص سوخته است، دوباره استفاده می شود. با این روش دمای احتراق کاهش یافته و در نهایت تولید گازهای مضر و سمی اکسید نیتروژن (NOX) به حداقل می رسد. در صورتی که این گازها پیش از اختلاط با هوا خنک شوند، راندمان این سیستم افزایش می یابد. در سال های اخیر علاوه بر این که برای خودروهای سواری در کنار بنزین سوخت گاز استفاده می شود، برای خودروهای سنگین نیز در کنار گازوئیل سوخت گاز استفاده می شود. به همین علت برای اتوبوس های درون شهر باید نوع روغن موتور با درجه کیفیت بالاتر از روغن درج شده در دفترچه خودرو استفاده شود، تا از قدرت و بازده مفید خودرو کم نشود.
انواع خودروهای دیزلی
خودروهای سنگین BENZ 2624، BENZ 911، BENZ 9121، DAF و MACK را می توان از نوع خودروهای دیزلی نسل قدیم (همچنان عملکرد خوبی دارند.) و از خودروهای دیزلی جدیدتر که سیستم توربو شارژ و سوپر شارژ دارند می توان کامیون های قدرتمند ACROS، FH12، HOWO و ... را نام برد.
جهت اطلاع از روغن های موتور و فیلترهای روغن موجود در فروشگاه کارن کار به لینک های زیر مراجعه نمایید: